Efenim hayvanları pek severim.Sadece hayvanlar alemi değil küçükken böcükleri de incelerdim elimde büyüteçle; kendimce çeşitli deneyler yapardım üzerlerinde tabii bu çabalar sırasında epeycesi mefta oldu, o ayrı.Önemli değil ; herşey bilim için...Ayrıca dinozorlar ve paleontoloji konusu da var.Bi ara bunları da klavyeye alayım.Neyse..Konumuz köpekler..Önceden de dediğim gibi hayvan dostu biriyimdir.Evcil olanlardan en çok köpekleri severim -özellikle uysal olanları.Gene de bazı durumlarda tırsmıyor da değilim.Söz gelimi bir pitbull görsem pek de "cici, cicii köpek" diye seveceğimi zannetmem; hızlı adımlarla ilgili mekandan arazi olurum.Geçenlerde Anayurtta yürüyorum.Yolda genc bir kız köpeğini almış gezdiriyor...Ben de kulaklığımı takmış müzik dinleyerek gidiyorum...Kız merdivenlerden indi, ardından gözlüklü bir amca merdivenlerden çıktı, bana baktı, ben de ona baktım.Birşeyler söylüyordu.Kulaklığımı çıkardım ve dinlemeye koyuldum, çünkü konuşmama fırsat vermedi:
Gözlüklü amca: Yaw bu millet ne anlıyo köpek beslemekten,kocaa hayvan!
G: (Şaşkınlık içerisinde,anlam vermeye çalışarak! bir süre duraksadıktan sonra) De demek ki seviyolar amca..
G.a.: Ama olurmu bak heryer apartman, küçük birşey olsa neyse...
G: Aslında burda evde köpek yetiştirme olayı çok yaygınlaşmamış ondan dolayı garipsiyor olabilirsin amca.Büyük şehirlerde normal karşılanıyordur..
G.a.: Şurdaki apartmanların herbirinde en az bir köpek var. Burası köy olsa bahçende yetiştirirsin neyse.. Olmaz caanım cık cık cık. Neyse kusura bakma genç (ve gitt..)
G: (Hala şaşkın!) önemli değil!(Söylenerek yola devam ett.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder